Yazar Rumuzu: irem2058
Eser Sıra Numarası: 170207eser05
BAŞKASI OLMA KENDİN OL
Ego’nun benlik anlamına geldiğini biliyoruz. Ego aslına
bakarsak ben sizden üstünüm ben basit biri değilim , beni küçümsemeyin
psikolojisinin getirdiği bir durumdur. Bir başka deyişle var oluşumuzdur. Ego
çevrenin etkisiyle de oluşabilir. Etrafımızdaki insanlar sürekli kendinden
“Ben” diye bahsedebilir. Bu kişiler her cümlesine “Ben, Kendim, Benim “ gibi
ifadeler ile başlar. Bu egoist bir bireyin sahip olduğu özelliktir. Peki egoist
kime denir? Egoist insanlar kendilerini Yüceltirler, bulunmaz Hint kumaşı
hissine kapılırlar. Kendisinde olmayan özellikleri varmış gibi göstermeye
çalışırlar. Sürekli göze batma çabasındadır. Her şey önde olmak isterler. Bunun
gibi daha çok özellik sayabiliriz.
Özgüven’e gelirsek özgüven; kişinin kendine
güvenmesidir, insanın içinden gelen cesarettir, kendin olmaktır. Özgün kişiler
başkalarını taklit etmekten uzaktırlar, daha çok doğal olmaya çalışırlar.
Özgüven ve Ego arasındaki en önemli fark bence budur. Peki insan neden
başkasını taklit eder? Bunun en güzel nedeni insanın kişiliğini beğenmemesidir.
Sürekli başkalarının yaptığı iyi-kötü davranışları kendilerinde uygulamaya çalışmasıdır.
İzledikleri yol çok yanlıştır, çünkü hayatta iki tür insan vardır. Birincisi
kendi olanlar, ikincisi asla olamayanlar insanlar ne yaparsa yapsın başkasını
olduğu gibi taklit edemez. İnsan ister taklit etsin ister esinlensin kişiliği
aynı kişiliktir. Dostoyevski der ki; “Kendi yolunda yanlış gitmek, başkasının
yolunda doğru gitmekten iyidir” bence bu söz tüm olayı açıklamaya yeter. Ego’ da buna benzer kısa yoldan kendilerinden
uzaklaşırlar. Başka alemde yaşarlar, bu yüzden empati yetenekleri yoktur, çok
bencildirler her türlü çıkarı için en yakın dostunu arkadan vurabilir, hiç çaba
göstermeden her şeye sahip olmak isterler, paylaşmaktan nefret ederler,
yanlışlarını kabullenmezler, hiçbir eleştiriye açık değildirler...Bunun gibi
daha çok sayabiliriz.
Özgüvenli insanlar böyle değildirler. Onlar daha çok
yapıcı olmaya çalışırlar. Ego ile arasında kocaman bir çizgi vardır. Örneğin; her
türlü eleştiriye açıktır, başkalarını tebrik etmeyi bilirler, en yakın arkadaşı
hata yaptığında gülmek veyahut aşağılamak yerine onu doğru yola götürmeye
teşvik ederler zaten böyle insanlar başarıya ulaşmış kişilerdir. Ben kendi
Yaşantımdan örnek verecek olursam bende egolu insanların taşıdığı özellikten
birkaçını taşısam da kendimi egoist olarak görmüyorum. Herkes gibi bende çaba
harcamadan her şeye sahip olmak isterim, sınıfta en yüksek notu alıp
öğretmenlerimin beni övmesini herkes gibi isterim. Fakat çoğu özellik beni
egoist insanlardan ayırıyor. Bir kere insanlara nispet olsun diye kendi
kimliğimden uzaklaşıp ben de bulunmayan özellikleri kendimde varmışçasına göstermekten
oldukça nefret ederim, fakat bunu egolu kişiler çok severler sanki dünya kendi
etrafında dönüyor gibi...asla başkasını yargılamam çünkü her insan hata yapabilir,
ve arkasında bu hatayı düzelecek birini
ararlar burada e büyük görev bana yani en yakın arkadaşına düşer ben de eksiklerini
söyleyip onu doğru yola teşvik ederim, paylaşmaktan zevk alırım ister bilgi
paylaşımı ister maddi ister manevi her türlü paylaşıma açığımdır, insanlar
benim hakkımda eleştiri yapsalar da
kızmak yerine daha mutlu olurum çünkü eksiklerimi öğrenirim ve başkasının benim
hakkımdaki düşüncelerini öğrenip kendime
çeki düzen veririm, benden başarılı olanları tebrik etmekten çekinmem, kendi
menfaatim için hainlik yapmam sahip olduklarımla yetinmesini bilirim ben
sevinip başkasının üzülmesine asla razı olmam, ve hiç kendimi övmem benlik
duygusundan o kadar uzaktayım ki... hata yaptığımı gördüğümde asla pes etmem insanlar
hata yaparak doğruya ulaşırlar, başkalarına yardım ettiğim gibi başkasından da
yardım isterim çünkü bilgi paylaştıkça güzel benim başkasından başkasının da
benden öğreneceği şeyler olabilir, bulduğum her fırsatı değerlendiririm başarıya
ulaşmak için denenmedik yol bırakmamaya özen gösteririm, insanları dinlemeyi
severim başkasının deneyimleri yaşadıkları bilgileri bana hayatıma artı katar
ne bilsem kârdır.
Birçok insan arkadaş ortamından dışlanmamak için hayır demeye
cesareti yoktur ama kendine güvenen insan kolay kolay evet demez... birde
özgüvensiz bireyler vardır. Bu insanlar yolda tek başına yürüyemezler, karar
veremezler, kendilerine güvenleri yoktur, pısırıktırlar, hakları yense dahi ses
çıkarmaz, asosyaldir. Bence bu insanlar hayatta dışlanmıştır. En önemlisi
kendine güvenmektir. Kendinize güvenin, "başkası değil kendin ol!"
